به گزارش خبرنگار گروه علمی و دانشگاهی خبرگزاری فارس، محمد مهدی طهرانچی رئیس دانشگاه آزاد اسلامی در دومین کنفرانس حکمرانی و سیاستگذاری عمومی که صبح امروز در مرکز همایشهای بینالمللی صدا و سیما برگزار شد، گفت: ما تحصیلات تکمیلی را وارد کشور کردیم بدون اینکه به لایه تاکتیکی آن فکر کرده باشیم. ما نتوانستیم برنامه پژوهشی را شکل بدهیم. ما در سیاستگذاریها لایه استراتژیک و در برنامهریزیها هم لایه تاکتیک نداشتهایم. همچنین بزرگترین مشکل ما در دکتری آزمون جامع شد زیرا برنامهای برای بعد از آن نداشتیم.
وی افزود: دانشگاهها سازمانهایی هستند که فعالیت پژوهشی دارند. ما وعده کرده بودیم که در حوزه پژوهشی وارد شویم و این مشکل را در کشور حل کنیم از رو در حال تمرین برای حل مشکلات هستیم.
طهرانچی گفت: برنامه ما این است که ۴۰ چالش را مطرح کنیم که از درون آنها نظام موضوعاتی بیرون میآید که در قالب یک بسته به دانشجویان دکتری و ارشد ارائه میشود تا آنها برای انتخاب رسالت به این بسته مراجعه کنند نظامی را برای حل مسئله ها شکل میگیرد.
وی گفت: تا کنون ۱۱ برنامه علمی برای این قالبها در نظر گرفته شده که تمامی رشتهها را پوشش خواهد داد و افراد بر اساس علاقهمندی میتوانند در سامانه مربوط به این بسته اعلام حضور برای فعالیت کنند. تا کنون ۱۱۰۲ پژوهشگر برای فعالیت در این قالبها اعلام همکاری کردهاند. اعتیاد، محیط زیست، تربیت بدنی، مواد و انرژی، صنعت، سلامت، پدافند غیرعامل، پوشاک و نساجی از جمله محورهای مدنظر برای ریز موضوعات است.
طهرانچی ادامه داد: از مهرماه ۹۸ هیچ دانشجویی عنوان کار پژوهشی را از دانشگاه آزاد نمیگیرد و در فضای کار پژوهشی و همچنین اجتماع موضوعات را احصاء میکنند.رهبری تاکید دارند که دانشگاه یکی مراکز مهم تربیت قوه عاقله است. حال باید دانشگاه چه کار کند و در چه زمینهای فعالیت خود را ادامه دهد؟ باید در نظر داشت علم برای علم نیست و آن چه که در غرب به عنوان علم برای توسعه مطرح بوده حاصل جلوههای مختلف دانشگاههای کلاسیک و مدرن و گسترده بوده است.
وی افزود: باید به این مسئله توجه شود که ما یک نظامی داریم که سیاست، اولویت و برنامه دارد اما تنها به بررسی کتابخانهای در تمامی امور بسنده کردهایم و این امر بر همه چرخههای تصمیمگیری ما اثرگذار است. این کافی نیست.
طهرانچی با اشاره به چالشهای پیشروی حکمرانی در نظام آموزش عالی گفت: ما در عرصه آموزش عالی با سه چالش مواجهیم؛ نخست نظام کمی و صورتگرای ارزش گذاری است. دیگر آنکه نگاه اداری بر اداره علم داریم و نهایتا محصول این آموزش عالی انسان غیرمتفکر غیرخلاق خواهد بود. بر اساس نگاه قرآن؛ کسانی که میدانند با کسانی که نمیدانند یکسان نیستند. مسئله تخصصی شدن علم هم خطری است که نظام آموزش عالی را با مشکل مواجه کرده و این فقط خطری برای یک دیدگاه وسیع و کلی نیست، بلکه برای تحقیقات منفرد در یک زمینه هم خطرناک است.